Nowelizacja projektu ustawy o czasie pracy kierowcy JUŻ W SEJMIE! - KOLEJNE ZMIANY W ZAPISACH. - Tacholandia - pełna obsługa firm transportowych, podróży służbowych, szkolenia

10.12.2021

Nowelizacja projektu ustawy o czasie pracy kierowcy JUŻ W SEJMIE! – KOLEJNE ZMIANY W ZAPISACH.

Bez kategorii/Wynagrodzenia

Temat, który powraca do nas nieustannie!
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym, ustawy o czasie pracy kierowcy oraz wybranych innych ustaw już w SEJMIE! Szykują się kolejne zmiany w zapisach.

Na co musimy być gotowi?! Przypominamy, że trwają prace nad nowelizacją projektu ustawy o czasie pracy kierowców!
Kolejny już raz dochodzi do zmian w projekcie ustawy o dietach dla kierowców, lecz zapowiada się, że to jeszcze nie koniec zmian.

Wiemy, że rząd przyjął kolejny projekt do procedowania na posiedzeniu Sejmu.

Co istotne, z aktualnej wersji projektu zostały częściowo usunięte – najbardziej kontrowersyjne zapisy, dotyczące m.in. zakazu wliczania wynagrodzenia na dyżur do stawki minimalnej czy likwidacja rozkładu indywidualnego. Warte uwagi jednak jest to, że część tych zapisów jest niezgodna z innymi przepisami.

Nadal jednak czekamy na decyzje dotyczące diet i noclegów dla kierowców.
Pozostałe zapisy ustawy w rażący sposób dyskryminują kierowców, którzy nie podlegają pod delegowanie, np. w sytuacjach gdy wykonują przewozy import/eksport.
Istnieje szansa, że w drodze poprawek w Sejmie zostanie stworzony do tej ustawy “spójnik” z Pakietem Mobilności. Na ten moment to jedyne optymistyczne rozwiązanie.

Jak będzie wyglądało wynagrodzenie kierowców w 2022 roku?!

Należności wypłacane z tytułu podróży służbowej, czyli diety i ryczałty za noclegi, zwłaszcza w transporcie narodowym stanowią ok. 75% wynagrodzenia.
Kwoty te nie są jednak oskładkowane i nie wchodzą do podstawy opodatkowania. Proponowane zmiany, a więc likwidacja diet i ryczałtów spowodowałaby wzrost kosztów ponoszonych przez przedsiębiorcę nawet o 38%. Co dla całej branży oznaczałoby to dodatkowe koszty w wysokości nawet 14 mld zł rocznie.

Ministerstwo Infrastruktury zaproponowało jednak nowelizację, według której przepisy o podróży służbowej będą nadal obowiązywać, ale tylko do przewozów krajowych.
Ustawa natomiast jasno mówi, że kierowców wykonujących transport międzynarodowy obowiązują takie same zasady jak pracowników delegowanych.

W praktyce oznacza to, że nie będzie już diet i ryczałtów, ale w zamian pojawi się możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania jednej trzeciej diety, przysługującej na dzień pracy w danym państwie. Ponadto, w przypadku świadczeń na ZUS będzie można odliczyć całą dietę z zastrzeżeniem, że podstawa opodatkowania ma pozostać na poziomie co najmniej średniej pensji w sektorze przedsiębiorstw. Według GUS obecnie wynosi ona nieco ponad 5,7 tys. zł.

Jedną z najważniejszych zmian dla kierowców i przewoźników jest zmiana definicji podróży służbowej.

Przypominamy, że nieustannie trwają prace nad nowelizacją projektu ustawy o czasie pracy kierowców, który został opublikowany 29.07.2021 roku.
Propozycja projektu, złożona przez Ministerstwo Infrastruktury związana jest zarówno z Pakietem Mobilności, jak i z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, który poddał w wątpliwość idee istnienia podróży służbowych w przypadku pracowników, stale przemieszczających się.

Monitorujemy sytuację na bieżąco. Nie możemy jeszcze dokładnie przewidzieć jak będzie wyglądał efekt finalny prac, lecz już dziś planując koszty na 2022 rok, należy pamiętać o ich znacznym skorygowaniu względem bieżącego roku. Jesteśmy na to już gotowi i możemy pomóc Ci na każdym etapie wdrożenia nowych przepisów.

Zgodnie z projektem podróżą służbową będzie każde zadanie służbowe wykonane w ramach krajowych przewozów, polegające na wykonywaniu na polecenie pracodawcy przewozu drogowego poza miejscowość siedziby pracodawcy, lub wyjazdów poza miejscowość siedziby w celu wykonania przewozu drogowego.

W projekcie ustawy możemy wyczytać:

art. 21a, który określa należności przysługujące kierowcy będącemu w podróży służbowej, otrzymuje brzmienie:

„Art.21a. Kierowcy wykonujący krajowe przewozy drogowe w podróży służbowej, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem tego zadania służbowego, ustalane na zasadach określonych w przepisach art. 77⁵ § 3–5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.”;

po art. 21a dodaje się art. 21b i art. 21c w brzmieniu:

„Art. 21b. Kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 77⁵§1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
Art. 21 c. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kierowcy wykonującego zadania służbowe u polskiego pracodawcy w ramach międzynarodowych przewozów drogowych za granicą określają przepisy wydane na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 423, 432, 619, 1621 i 1834).”;

Projekt ustawy wskazuje również wprost, że kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie będzie w podróży służbowej w rozumieniu art. 77⁵§1 Kodeksu pracy. Powyższa modyfikacja pociągnie za sobą konieczność zmiany zasad wynagradzania kierowców w transporcie międzynarodowym w oparciu o regulację Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zobacz również:

03.01.2024

Czas pracy kierowcy zawodowego – kompleksowy poradnik

Kierowca zawodowy musi dostosować się do obowiązujących przepisów, wpływających na wybór określonych tras, mocowanie i zabezpieczenie ładunku, ale także na czas pracy kierowcy. W Polsce (i na terenie całej Unii Europejskiej) większość pracowników prowadzących pojazdy do transportu towarów musi dostosowywać się także do wytycznych ograniczających czas pracy kierowcy zawodowego. Co warto wiedzieć o tych przepisach? Na co zwrócić uwagę, aby prowadzić auto legalnie? Podpowiadamy!

Do ewidencjonowania czasu pracy kierowców zawodowych służy tachograf, który musi być obowiązkowo zamontowany w każdym pojeździe o DMC powyżej 7,5 tony lub powyżej 3,5 tony, jeżeli auto służy do komercyjnego transportowania towarów. Sprzęt ten koniecznie należy zainstalować w busach umożliwiających przewóz co najmniej 9 osób.

Dlaczego czas pracy kierowcy jest tak ważny dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym?

Badania przeprowadzone przez naukowców z Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi wskazują, że zmęczenie kierowców jest jednym z głównych powodów wypadków na drogach. Statystyki policyjne dowodzą, że nawet 30 procent wszystkich groźnych zdarzeń drogowych ma miejsce przez brak koncentracji czy zaśnięcie osoby, która prowadzi auto.

W przypadku kierowców zawodowych ma to jeszcze większe znaczenie niż w przypadku osób, które kierują samochodami osobowymi. Wielkość pojazdu, gabaryty i tonaż ładunku sprawiają, że nawet niewielka dekoncentracja może doprowadzić do zdarzenia poważnego w skutkach. Z tego powodu wprowadzono obowiązek ewidencjonowania i ograniczono maksymalny czas pracy kierowcy zawodowego. Jego przestrzeganie to nie tylko sposób na uniknięcie wysokich kar i mandatów, ale też przepis na bezpieczną jazdę.

Czym jest czas pracy kierowcy zawodowego?

Według ustawy o czasie pracy kierowców (z dnia 16 kwietnia 2004 roku, znowelizowanej w 2023 roku) czas pracy kierowcy to wszystkie czynności, które wykonuje kierowca zawodowy od momentu rozpoczęcia do zakończenia przewozu drogowego. Do czasu pracy kierowców zawodowych wlicza się takie czynności jak:

prowadzenie pojazdu mechanicznego po drogach publicznych oraz niepublicznych;
ładowanie i rozładowywanie ładunku (również nadzorowanie takich czynności);
czynności spedycyjne, planowanie trasy oraz postojów;
rozliczenie ładunku podczas jego zdawania;
obsługa codzienna pojazdów, przyczep i naczep (w tym także dbanie o prawidłowe ciśnienie opon czy mycie pojazdu na myjni);
czynności zabezpieczające auto lub osoby pracujące przy nim;
pozostałe czynności administracyjne.

Co ważne, ustawodawca wskazuje, że czas pracy kierowcy to także czas, podczas którego kierowca jest w gotowości do podjęcia określonego zlecenia (np. pełni dyżur w miejscu pracy lub oczekuje na rozładowanie i załadowanie ładunku). W przypadku, gdy kierowca pracuje więcej niż 6 godzin dziennie, 15 minutowe przerwy również wliczają się do jego czasu pracy.

Co nie wlicza się do czasu pracy?

Przepisy dokładnie wskazują, jakie czynności nie wliczają się do etapów pracy kierowców zawodowych.

Co zaliczymy do takich przypadków?

Czas dyżuru kierowcy, gdy ten nie wykonał żadnej pracy zawodowej.
Postoje o charakterze nieusprawiedliwionym, w czasie prowadzenia auta.
Dobowy nieprzerwany odpoczynek kierowcy zawodowego.
Przerwy w pracy spowodowane szczególnymi i losowymi przypadkami.

Jakie przepisy ewidencjonują czas pracy kierowców zawodowych?

W Polsce głównym dokumentem legislacyjnym, który określa czas pracy kierowcy zawodowego jest wspomniana już ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców. Dokument legislacyjny określa czas pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, a także obowiązki pracodawcy według jego względu.

Czas pracy kierowcy zawodowego uregulowany jest także na terenie Unii Europejskiej, poprzez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 roku. Podkreślmy, że europejskie przepisy zostały ujednolicone w taki sposób, aby wszystkie kraje członkowskie działały na tych samych zasadach prawnych.

Czym różni się czas jazdy od czasu pracy kierowcy?

Czas jazdy kierowcy to okres, w którym kierowca zawodowy prowadzi pojazd mechanicznych po drogach niepublicznych. Jedyną czynnością, którą ewidencjonuje w takim przypadku ustawa jest moment poruszania się samochodem ciężarowym lub zespołem pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony lub autobusem, który może przewozić więcej niż 9 osób.

Z kolei czas pracy kierowcy jest pojęciem bardzo złożonym. Wpływa na niego zarówno czas jazdy, jak i wspomniane wyżej pozostałe czynności zawodowe kierowców. Błędnym i prowadzącym do mandatów problemem jest kojarzenie czasu pracy wyłącznie z prowadzeniem pojazdu.

Pamiętajmy, że czas pracy kierowcy zawodowego musi być ewidencjonowany przez tachograf. Czas jazdy wskazywany jest symbolem kółka i kropki. Z kolei inna praca (np. ładunek i rozładunek) to tzw. młotki.

Dobowy czas pracy kierowcy – podstawowe informacje

Jak długo może trwać dobowy czas pracy kierowcy? Wiele zależy od charakterystyki pracy oraz tego, czy kierowca podróżuje samodzielnie lub w tandemie. W tym drugim przypadku pole manewru może być większe, a załoga auta może działać dłużej w okresie jednej doby.

Dzienny czas pracy kierowcy wskazuje Rozdział 2 ustawy o czasie pracy kierowców art. 9, art. 11 oraz art. 14 i art. 15.

Czas pracy kierowcy ciężarówki pojedynczo

Zacznijmy od tego, że dobowy cykl pracy kierowcy zawodowego ustawodawca określił na ramowe 24 godziny. To maksymalny wymiar w jakim pracownik może wykonywać swoje zadania wytyczone w umowie. W tym czasie kierowca musi zmieścić wszystkie aktywności związane z pracą (niekoniecznie samą pracę). Chodzi tu o jazdę, inne czynności, ale też odpoczynek czy dyspozycję.

Ile kierowca może pracować na dobę, jeżeli podróżuje pojedynczo? W ustawie ustawodawca wyraźnie zaznaczył, że czas pracy kierowcy w załodze pojedynczej nie może przekraczać w sumie 13 godzin w dobie. Trzy razy w tygodniu dzienny czas pracy kierowcy może zostać wydłużony do 15 godzin.

W tym okresie kierowca przez 4,5 godziny może nieprzerwanie prowadzić pojazd mechaniczny. Później zobowiązany jest do przerwy, a następnie znów może wyjechać na drogi (w kolejnym cyklu trwającym 4,5 godziny). Ile może jechać kierowca ciężarówki? To łącznie 9 godzin. Dwa razy w tygodniu czas może zostać wydłużony do 10 godzin.

Inaczej jest w przypadku działania w porze nocnej. Czas pracy kierowcy w nocy nie może przekroczyć 10 godzin łącznie. Wskazuje to art. 21 przytoczonej wcześniej ustawy o czasie pracy kierowców.

Co ważne, łącznie czas innej pracy i jazdy nie może przekroczyć 6 godzin z rzędu. Oznacza to, że po 2 godzinach innej pracy, kierowca może wyjechać na drogę na maksymalnie 4 godziny. W przypadku innej pracy trwającej 1,5 godziny, może wykorzystać pełen czas jazdy. Półgodzinna inspekcja pojazdu nie wydłuża natomiast jednego cyklu jazdy.

Uwaga! Kierowcy niekiedy zastanawiają się czy włączać tryb „młotków” w czasie innej pracy. Warto pamiętać, że wszelkie nieprawidłowości i podejrzane przerwy zarejestrowane przez tachograf mogą być powodem szczegółowej kontroli służb!

Dzienny czas pracy kierowcy w tandemie

Przede wszystkim okres rozliczeniowy kierowców prowadzących w tandemie wydłuża się do 30 godzin. W kabinie zawsze (poza pierwszą godziną) musi znajdować się dwóch pracowników uprawnionych do prowadzenia danego pojazdu lub zestawu pojazdów.

Zmienia się znacznie czas dozwolonej jazdy kierowców. Łącznie mogą oni prowadzić pojazd ciężarowy przez nawet 20 godzin na dobę (z czego 10 godzin przypada na odpoczynek). Po 4,5 godzinnym cyklu jazdy, kierowcy nie muszą zjeżdżać na pauzę – mogą zamienić się miejscami i jechać dalej. Nieprzerwany czas to 18 godzin (20 godzin to czas wydłużony, dozwolony dwa razy w tygodniu).

Więcej o czasie pracy kierowców w podwójnej obsadzie można przeczytać w naszym odrębnym poradniku tutaj.

Tygodniowy czas pracy kierowcy – co należy wiedzieć na ten temat?

Kierowcy zawodowi nie tylko muszą uwzględniać dobowy okres pracy, ale również maksymalny tygodniowy czas pracy kierowcy. W tym przypadku mniejsze znaczenie mają inne obowiązki. Kierowca musi skupiać się wokół kontroli czasu jazdy i prawidłowego ewidencjonowania odpoczynku.

Tydzień pracy kierowcy zawodowego liczony jest od poniedziałku do niedzieli. W tym czasie kierowca może prowadzić auto przez maksymalnie 56 godzin. Po wykorzystaniu tego czasu może:

podjąć się innej pracy;
udać się na odpoczynek tygodniowy;
przejść w stan dyspozycji.

Okresy jazdy dziennej muszą być dostosowane do dobowego czasu prowadzenia pojazdu. Należy pamiętać jednocześnie, że łączny czas jazdy w okresie dwóch tygodni nie może przekraczać 90 godzin. Oznacza to, że po przejechaniu w jednym tygodniu 56 godzin, kierowca w kolejnym nie może jeździć więcej niż 34 godziny.

grafika tygodniowego czasu pracy

Jak długi powinien być odpoczynek kierowcy?

Z ustawy i zakresu czasu pracy wynika, że kierowcy po zakończeniu wykonanych zadań albo okresów wytyczonych przez ustawodawcę zobowiązani są do odpoczynku po cyklu pracy, odpoczynku dobowego lub tygodniowego. To istotne elementy pracy kierowcy zawodowego, gdyż wpływają one na przestrzeganie obowiązujących przepisów, ale też bezpieczeństwo w ruchu drogowym.

Przerwy i pauza dobowa kierowców zawodowych

Zacznijmy od tego, że po przejechaniu 4,5 godziny kierowca musi zrobić sobie odpoczynek o minimalnej długości 45 minut. Może odpocząć wcześniej, a pauzy można dzielić na minimalnie 15 i 30 minut (jednak pierwsza z nich musi być krótsza, a druga – dłuższa). Przykładowo po pierwszej godzinie jazdy kierowca może odebrać 15 minut odpoczynku, a po kolejnych dwóch godzinach – pół godziny pauzy.

Kierowca zobowiązany jest też do pauzy po pełnym cyklu czasu pracy. To oznacza, że jeżeli przygotowywał auto przez 1,5 godziny i jechał przez 4,5 godziny, to po zakończeniu tego okresu musi odpocząć przez minimalny czas 45 minut. Przypomnijmy, że odstępstwa od odpoczynku dobowego karane są mandatami!

art. 13 uocpk

Osoba prowadząca pojazd ma też do dyspozycji regularny odpoczynek dobowy. Jak wspomnieliśmy, okres pracy standardowej w jednym cyklu dobowym to 13 godzin. W takim przypadku kierowca powinien zapisać w tachografie regularny okres odpoczynku trwający 11 godzin. Jeżeli pracownik przedłuży czas pracy do 15 godzin, wtedy musi odebrać skrócony czas pauzy dobowej, który wynosi 9 godzin.

dzienny okres odpoczynku kierowcy

Pamiętajmy, że kierowca musi zmieścić się z czasem odpoczynku dobowego w jednym okresie dobowym (24 godzin). Inaczej naraża się na mandat karny.

Odpoczynek tygodniowy kierowcy – co warto tym wiedzieć?

Istotny jest fakt, że kierowca musi odpoczywać także w tygodniowym cyklu prowadzenia pojazdu. Do odpoczynku jest zobowiązany po zakończeniu sześciu pełnych okresów dobowych pracy (licząc od końca poprzedniego, tygodniowego odpoczynku).

Czas regularnej pauzy tygodniowej trwa 45 godzin. Z kolei tygodniowy odpoczynek skrócony to 24 godziny. Za skrócony odpoczynek tygodniowy kierowcy przysługuje późniejsza rekompensata.

Jak wygląda czas pracy kierowcy poza granicami Polski i UE? Na co uważać?

Co w przypadku, gdy państwo na trasie przejazdu nie jest członkiem Unii Europejskiej? W takim przypadku mamy dwie możliwości. Pierwsza to konwencja AETR. W konwencji zapisane są przepisy tożsame do tych, które wdrożone są na terenie wspólnoty. Kierowca przestrzegający prawa unijnego w takich krajach jak Norwegia, Bośnia i Hercegowina, Serbia, Czarnogóra, Białoruś, Rosja czy Mołdawia nie musi obawiać się restrykcji.

Jeżeli dany kraj nie ratyfikował danej umowy, kierowca musi zapoznać się z przepisami tam obowiązującymi i przestrzegać ich. To jedyny sposób na sprawne i bezproblemowe przejechanie wytyczonej wcześniej trasy. Zwróćmy uwagę też jak ewidencjonowany jest czas pracy kierowcy zawodowego, a także jakie służby są uprawnione do jego kontroli.

Czym grozi przekroczenie czasu pracy kierowcy? Kary i mandaty

Ustawodawca przewiduje, że kary za przekroczenie czasu pracy kierowcy wdrażane są od 15 minuty wykroczenia. Prowadzący pojazd pracownik nie otrzyma mandatu za minutowe opóźnienie.

Jaka jest wysokość kar? W zależności od przekroczonego czasu, może to być od 50 złotych (w przypadku godzinnego opóźnienia przy regularnym czasie pracy) do nawet 550 złotych za każdą godzinę (gdy kierowca przekroczy czas pracy o ponad 15 godzin w przypadku braku przerwy i w związku z wydłużonym czasem pracy).

O innych konsekwencjach związanych z przekroczeniem czasu pracy kierowcy można dowiedzieć się z tego artykułu.

Czy można przekroczyć czas pracy kierowcy?

W losowych przypadkach czas pracy kierowcy zawodowego może zostać przedłużony. Mówi o tym Rozporządzenie nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r, wprowadzające godzinny (gdy kierowca ma odpoczynek tygodniowy skrócony) lub dwugodzinny (w przypadku, gdy wykorzystany jest regularny odpoczynek tygodniowy kierowcy, a przed wydłużeniem kierowca odpocznie dodatkowe 30 minut), wyjątkowo wydłużony czas pracy kierowców.

Pracownicy firm transportowych nie mogą jednak przedłużyć swojej pracy bez powodu. Muszą zajść określone okoliczności losowe. To m.in. usterka techniczna pojazdu, niesprzyjające warunki drogowe, nieprzewidziane sytuacje (np. wypadek na trasie przejazdu) lub inne okoliczności, których nie dało się wcześniej przewidzieć. Również dojazd do zamkniętego parkingu w celu odbycia odpoczynku czy założenie dodatkowego zabezpieczenia ładunku przed warunkami atmosferycznymi wiąże się z możliwością przedłużenia czasu pracy.

Podkreślmy, że czas pracy kierowcy ciężarówki nie może być przedłużony np., gdy na trasie panują roboty drogowe i dało się to wcześniej sprawdzić.

Rozporządzenie wskazuje, że kierowca musi zawsze sporządzić opis sytuacji i powołać się na art. 12 WE/561/2006 (dodając tę informację na wydrukowanej wykresówce z tachografu). To być może pozwoli uniknąć poważnych kar i mandatów.

Widać więc, że kierowcy zawodowi muszą trzymać się szeregu zasad związanych z obowiązkami dotyczącymi czasu pracy, a w tym również czasu jazdy. Warto przed rozpoczęciem pracy przeanalizować dokładnie przepisy. Wraz z nabraniem doświadczenia, kierowca wyrabia już nawyk jazdy zgodnej z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

28.12.2023

Pauza weekendowa – wszystko o tygodniowym odpoczynku kierowcy zawodowego

Kierowca zawodowy zobowiązany jest do regularnego odpoczynku, ze względów bezpieczeństwa ruchu drogowego. Jednym z najważniejszych jego elementów jest tzw. pauza weekendowa, czyli tygodniowy odpoczynek regularny lub skrócony. Każdy kierowca zawodowy powinien wiedzieć, ile trwa skrócona pauza weekendowa oraz co jaki okres należy ją odbyć. W tekście wyjaśniamy te kwestie.

Pauza weekendowa (tygodniowa) różni się od pauzy dobowej długością oraz częstością odbywania. W pierwszym przypadku chodzi o skuteczny odpoczynek po dziennej jeździe, w kolejnym – kierowca powinien odsapnąć od jazdy, po dłuższym, tygodniowym okresie.

Co to jest pauza weekendowa?

Pauza weekendowa kierowcy to tygodniowy odpoczynek, ściśle uregulowany w przepisach rozporządzenia WE 561/2006 oraz Ustawie o czasie pracy kierowców. Dokumenty te wskazują dokładnie, jak długo może pracować kierowca, czym jest przerwana pauza weekendowa oraz jaka jest różnica między pauzą skróconą a regularną.

Podkreślmy, że tydzień ujęty jest w przepisach jako pełny okres od poniedziałku do niedzieli. Pauza weekendowa kierowcy nie musi wcale przypadać na czas weekendowy, czyli sobotę i niedzielę. Wystarczy, że kierowca zacznie swoją pracę we wtorek lub w czwartek. W takim przypadku może wykorzystać przerwę w inny dzień.

Pauza weekendowa – przepisy

Co jeszcze o pauzie weekendowej mówią wskazane wyżej przepisy? Tygodniowy odpoczynek dotyczy kierowców pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony. Odbywa się po każdym, tygodniowym cyklu prowadzenia pojazdu.

Kierowca zawodowy może prowadzić pojazd maksymalnie przez 56 godzin w tygodniu (przy czym maksymalnie w dwóch następujących tygodniach nie może przekroczyć 90 godzin). Po tym czasie musi odpocząć od pracy. O tygodniowym czasie pracy możesz przeczytać więcej tutaj: https://tacholandia.pl/bazawiedzy/tygodniowy-czas-pracy-kierowcy/

W niektórych przypadkach dopuszczana jest tzw. przerwana pauza weekendowa. To jednak wyjątkowe okoliczności, których uznanie nie jest obligatoryjne dla służb. Mogą dotyczyć np. konieczności przestawienia pojazdu ze względów bezpieczeństwa lub zrobienia przejazdu dla pojazdów uprzywilejowanych. Kierowca powinien wykonać wydruk z tachografu i opisać go, powołując się na wytyczną nr 3 do rozporządzenia WE nr 561/2006.

Ile trwa pauza weekendowa kierowcy?

Czas pauzy weekendowej kierowcy jest ściśle regulowany przez przepisy. Jak już wspomnieliśmy wyżej, ten rodzaj odpoczynku dzieli się na regularny i skrócony.

Regularna pauza weekendowa – powinna trwać nieprzerwanie przez 45 godzin od momentu zakończenia pracy zawodowej. Przysługuje kierowcy po maksymalnie 6 cyklach dobowych jazdy. Może być odebrana jednak w dowolnym momencie, o ile została zachowana zasada maksymalnego czasu pracy kierowcy w pojedynczym cyklu tygodniowym.
Skrócona pauza weekendowa – to przerwa skrócona do 24 godzin. Jest kilka warunków skrócenia. Przede wszystkim kierowca w dwóch kolejnych tygodniach musi wykorzystać co najmniej 2 odpoczynki regularne lub jeden regularny i jeden skrócony. Skrócenie musi też zostać zrekompensowane takim samym okresem odpoczynku w ciągu 3 tygodni.

Co kasuje pauza weekendowa? Rozpoczyna ona kolejny, tygodniowy cykl pracy. Nie kasuje jednak godzin tygodniowego, maksymalnego czasu jazdy.

21.12.2023

Licencja transportowa do 3,5 tony – najważniejsze informacje

Firmy transportowe działają na podstawie wielu dokumentów legislacyjnych, w tym m.in. Ustawy prawo przewozowe z dnia 15 listopada 1984 r. oraz Ustawy prawo o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 (znowelizowana w 2013 roku). Właśnie tam znajdziemy informacje o konieczności wyrobienia licencji na świadczenie usług transportowych. Ile kosztuje licencja transportowa? Czy niezbędna jest licencja transportowa do 3,5 tony? Podpowiadamy.

Transport pojazdami do 3,5 tony i powyżej 3,5 tony różni się w znaczny sposób. W pierwszej grupie nie jest konieczne m.in. posiadanie tachografów w autach. Nie oznacza to jednak, że przedsiębiorcy chcący otworzyć działalność transportową samochodami o DMC nieprzekraczającym 3,5 tony nie muszą liczyć się z obowiązkami proceduralnymi. Zmieniły to wprowadzone nie tak dawno przepisy.

Czym jest i ile kosztuje licencja transportowa?

Licencja transportowa to zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Wystawiana jest przez odpowiedni organ samorządu terytorialnego (Starostwo Powiatowe lub Prezydenta Miasta na prawach powiatu). Uprawnia ona do wykonywania przewozów zarobkowych na terenie Polski. Jest również jednym z wymaganych dokumentów do wniosku o licencję międzynarodową (jej charakter określa Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1072/2009).

Ile kosztuje licencja transportowa krajowa i międzynarodowa? W przypadku krajowego pozwolenia jest to 1000 złotych + 100 złotych opłaty dodatkowej od każdego pojazdu (ważna przez 30-50 lat). Koszt licencji międzynarodowej zależy od okresu obowiązywania. W przypadku pięcioletniego pozwolenia to 4000 złotych (i 440 złotych za zgłoszony pojazd). Z kolei licencja na maksymalnie 10 lat kosztuje 8000 złotych (i 880 złotych za zgłoszony pojazd).

Warto pamiętać, że między licencją krajową i międzynarodową są znaczne różnice nie tylko ze względu na obszar wykonywanej działalności, ale również jej zakres i charakterystykę.

Licencja na transport krajowy do 3,5 tony – kiedy jest, a kiedy nie jest wymagana?

Przepisy są jasne w zakresie firm transportowych świadczących usługi na potrzeby zewnętrzne, pojazdami powyżej 3,5 tony DMC. Tutaj przedsiębiorca zawsze musi mieć licencję krajową (lub międzynarodową, jeżeli świadczy usługi również poza granicami kraju).

Natomiast licencja transportowa do 3,5 tony nie zawsze jest wymagana. Licencja na transport krajowy do 3,5 tony jest obligatoryjna wyłącznie w przypadku prowadzenia działalności przewozu ludzi (jeżeli pojazd przystosowany jest do transportu więcej niż 7 osób wraz z kierowcą, a także na taksówki). Przewóz rzeczy w kraju nie jest objęty tym obowiązkiem.

Inaczej sprawy mają się w przypadku transportu międzynarodowego. Tu przepisy zmieniły się dość znacznie wraz z wprowadzeniem Pakietu Mobilności.

Transport międzynarodowy do 3,5 t – czy wymaga licencji?

Licencja na transport międzynarodowy do 3,5 tony wymagana jest zgodnie z przepisami, które weszły w życie od 1 stycznia 2023 roku na określoną grupę pojazdów. Dotyczy ona aut, których DMC przekracza 2,5 tony (lub zespołu pojazdów o takich parametrach). Tego typu pozwolenie wymagane jest również w przypadku przewożenia powyżej 9 osób.

Pamiętajmy, że do wyrobienia licencji (krajowej i międzynarodowej) wymagane jest posiadanie stałej siedziby w państwie wyrabiającym licencję (lub filii), dokumenty potwierdzające dobrą reputację (np. zaświadczenie o niekaralności), dowód zdolności finansowych przedsiębiorcy, a także posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych.